trener, jeździec ze Starej Miłosnej (WKKW, skoki), olimpijczyk z Seulu (1988).

Urodzony 26 grudnia 1956 w Polkowicach, syn Izydora i Stefanii Nowak, absolwent Technikum Rolniczego w Grzebnie (1977). Zawodnik (170 cm, 72 kg) stołecznej Legii (od 1978 w Starej Miłosnej, WKKW i od 1989 ul. Kozielska, skoki), nad którego postępami sportowymi czuwali trenerzy: Jan Dąbrowski, Zbigniew Ciesielski (Legia) oraz Jacek Wierzchowiecki i Wojciech Mickunas (kadra). Mistrz Polski w obu konkurencjach, które uprawiał: WKKW 1989 (na koniu Idrys) i skokach 1995 (na Skarbcu). Był także w WKKW – I wicemistrzem kraju 1988 (na Gajalu) i II wicemistrzem Polski 1987 (także na Gajalu). Wielokrotny uczestnik Pucharu Narodów (9) i ME w WKKW (najlepsze miejsce 12 na Gajalu w 1985). W ostatnich latach (1999) startował na Goliacie. W próbie bicia rekordu Polski w skoku na wysokość pokonał 195 cm. Odznaczony m. in. Brązowym Krzyżem Zasługi. Żonaty (Halina), ma dwóch synów: Sławomir i Rafała. Mieszka w Warszawie.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 230; Pawlak, Olimpijczycy, s. 121; Habinowska, Ludzie i konie, s. 226, 238; Jeźdźcy olimpijscy, s. 85-88; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Rozmowa z zawodnikiem.
*1988 Seul: WKKW ind. – 33 m. na 50 start. – 277.30 p.k. (zw. M. Todd N. Zelandia na Charismie – 42.60 p.k.); WKKW druż – 4 m. na 10 start. z wynikiem 389.60 p.k. (zw. RFN – 225.95 p.k.). Partnerami Koczorskiego (startował na Idrysie) byli: B. Jarecki, K. Rafalak i K. Rogowski.