płk Antoni Łuczyński

Płk Antoni ŁUCZYŃSKI

urodził się 19 października 1919 r. Pułkownika A. Łuczyńskiego, od 1961 r. przewodniczącego Sekcji Jeździeckiej CWKS Legia — Warszawa, można bez przesady nazwać duszą i mózgiem Sekcji. Od wczesnego dzieciństwa lubił zwierzęta, a zwłaszcza konie i psy. Spędzając dzieciństwo na lubelskiej wsi już od 5 roku życia jeździł na oklep na chłopskich koniach. A później, będąc uczniem gimnazjum w Suwałkach, uczęszczał na naukę konnej jazdy w ramach przysposobienia wojskowego w 3 Pułku Szwoleżerów. Zaraz po wojnie zaczął studia akademickie na farmacji w Warszawie, wkrótce po ich zakończeniu powołany zosał do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Łodzi które miało być krótkotrwałą przygodą z wojskiem a trwało kilkadziesiąt lat. Różne obowiązki, różne stanowiska, kolejne awanse – zawsze w Wojskowej Służbie Zdrowia, to droga zawodowa płk ŁUCZYŃSKIEGO. Nie było wtedy czasu na kontakty z koniem. Począł na nich ponownie jeździć dopiero w 1957 r. jako członek Sekcji Jeździeckiej przy Głównym Kwatermistrzostwie WP, która mieściła się na Powązkach. Gdy w 1960 r. nastąpiła likwidacja etatu koni Ośrodka Wet. na Powązkach. Płk Łuczyński, wspólnie z płk Pobudejskim i kpt. Mazurem zaczął robić starania, aby przy WKS Legia powstała Sekcja Jeździecka. Dzięki przychylnemu stanowisku władz wojskowych zamierzenia te udało się zrealizować. Jesienią 1960 r. powstał tymczasowy zarząd Sekcji, a w czerwcu 1961 r. odbyły się wyboru do Zarządu, na przewodniczącego wybrano wówczas płk A. Łuczyńskiego. Stan wyjściowy Sekcji w 1961 r. to 14 koni wierzchowych, a w tym kilka skoczków, kilkanaście siodeł, trochę ogłowi, trochę sprzętu pomocniczego. Ponadto otrzymała Sekcja część stajni (na 20 koni), w tym siodlarnię. Początki były więc skromne, ale płk Łuczyński potrafił skupić koło siebie grono ofiarnych entuzjastów jeździectwa, którzy wspólnie z nim rozpoczęli działać na wielu odcinkach. Już w 1961 r. na działalność Sekcji Klub Legii wyasygnował 200 tys. zł, przy czym wyznaczono plan dochodów w wysokości 100 tys. zł. Udały się też częściowo starania o nieodpłatną paszę. Dzięki temu zakupiono 5 koni. W końcu tegoż roku oraz na początku następnego przyszła do Sekcji odbywająca służbę wojskową grupa późniejszych doskonałych jeźdźców. Ważnym wydarzeniem było pozyskanie w 1961 r. trenera w osobie wytrawnego fachowca Wiktora Olędzkiego, co pozwoliło na rozpoczęcie systematycznej pracy szkolenia jeźdźców i treningu koni. Były więc konie,  grupa dobrych jeźdźców i doskonały trener. Dzięki temu na sukcesy jeździeckie nie trzeba było długo czekać. Płk Łuczyński nie ustawał, jednak wraz z Zarządem Sekcji w pracy nad dalszym rozwojem ośrodka jeździeckiego Legii na ul. Kozielskiej. W 1967 r. władze wojskowe dały lokalizację Sekcji, której Zarząd dzięki temu stał się gospodarzem terenu. Dopiero wtedy można było przystąpić do jego zagospodarowania. Zaczęło się od wyrównywania terenu, a następnie nawiezienia ziemi pod trybuny, w czym wydatnie pomogły władze miejskie. Naprawiono też ogrodzenia systemem gospodarczym. Budowę obecnego hipodromu rozpoczęto w 1968 r., ukończono w 1970 r. Około 75% prac wykonali członkowie sekcji, zarząd i zawodnicy. Materiały pochodziły z rozbiórki. W końcowej fazie budowy stadionu dużą pomoc okazał D-ca Okr. Warszawskiego gen. Zygmunt Huszcza i jego podkomendni, m. in. żołnierze w ramach pracy społecznej. W tymże roku, dzięki staraniom płk Łuczyńskiego GKKFiT dał Sekcji 1,5 mln zł na zakup koni; kupiono za nie m.in. Brzaska, Cygana, Chandżara, Derkacza i Argusa. W 1969 r. został wykonany kapitalny remont stajni. Wyasfaltowano ul. Kozielską i wewnętrzne dojazdy. Pracowano też nad dalszym upiększaniem terenu. Od 1967 r. posadzono kilkaset drzew i kilkanaście tysięcy krzewów. W latach 1967—1974 członkowie Sekcji przepracowali społecznie na terenach Sekcji około 40 tys. godzin. Poważnym źródłem dochodów Sekcji był udział ludzi i koni w wielu filmach oraz wypożyczanie rekwizytów kawaleryjskich. W jednym tylko 1971 r. wpłynęło z filmu ponad 1 mln zł. Poważnym źródłem dochodu była sprzedaż koni na eksport. Wymienione tu w telegraficznym skrócie konkretne osiągnięcia wymagały ogromnego wysiłku, który wykonał zespół ludzi — członków Sekcji, a także wielu anonimowych żołnierzy WP. Jednym z tych, którzy mobilizowali psychicznie do tych prac był w ogromnej mierze właśnie płk A. Łuczyński. Poza działalnością na terenie Sekcji Jeździeckiej na ul. Kozielskiej płk A. Łuczyński był od 1962 r. członkiem Zarządu PZJ, a od 1964 członkiem Zarządu CWKS Legia. Za swą działalność na odcinku sportu jeździeckiego otrzymał w 1968 r. Odznakę Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej, w 1966 r. Złotą Odznakę PZJ, a w 1973 r. Złotą Odznakę Honorową Legii. Płk Łuczyńskiemu przez wiele lat pomagała w pracy społecznej jego żona p. Jadwiga Łuczyńska, która m.in. prowadziła kartotekę wyników sportowych jeźdźców i koni Sekcji oraz, wspólnie z mężem, kronikę Sekcji. Płk Antoni ŁUCZYŃSKI zmarł w lutym 2001 roku. Pochowany został na Wojskowym Cmentarzu na Powązkach.